Monthly Archives: październik 2023

Raport podsumowuje wyniki zebrane w Kartotece Rzadkich Ptaków dotyczące gatunków lęgowych w Polsce w roku 2020. Scharakteryzowano populacje lęgowe 34 rzadkich taksonów (32 gatunki i 2 podgatunki) opisując liczebność, rozmieszczenie i trendy. Zróżnicowane okresy do oceny trendów podano w przeglądzie gatunków. Rekordową liczebność odnotowano dla: łabędzia krzykliwego (226 par), gęsiówki egipskiej (32 p.), czapli białej (689 p.), puszczyka mszarnego (16 p.) oraz sokoła wędrownego (56 p.). Wzrost liczebności odnotowano także w przypadku: hełmiatki (47 p.), mandarynki (88 p.) i ślepowrona (1 274 p.). Trend spadkowy dotyczył m.in. kulika wielkiego (176 p.), dubelta (450 samców), sieweczki obrożnej (217 p.), mewy czarnogłowej (53 p.), rybołowa (25 p.), gadożera (4 p.), kraski (16 p.) i pomurnika (min. 1 p.). Populacje podgorzałki (121 p.), orlika grubodziobego (14 p.; w tym 5 czystych par), orła przedniego (34 p.) i wodniczki (3 786 s.) utrzymywały się na stabilnym poziomie. Fluktuacje lub nieznane trendy liczebności dotyczyły: ohara (115 p.), ostrygojada (36 p.), pliszki cytrynowej (39 p. poza doliną Biebrzy) oraz taksonów, których liczebność nie przekroczyła 10 p.: bernikli kanadyjskiej (1 p.), szczudłaka (3 p.), szablodzioba (7 p.), rybitwy czubatej (2 p.), uszatki błotnej (1 p.), „srokosza stepowego” (5 p.), czarnowrona (7 p.), wójcika (3 p.) i „pliszki tundrowej” (3 p.). Nie wykryto lęgów aleksandretty obrożnej i droździka.

Raport jest do pobrania na stronie czasopisma Ornis Polonica i w zakładce Raporty.

Fot. Łukasz Bednarz